Yoga’da bütün yollar aynı amaca gider, birliğe. Yoga, kişinin kendisi, çevresi ve nihayetinde evren ile uyumlu olduğu böylece huzur ve mutluluğu yakaladığı bir yöntemdir.

     Kişi yoga yapmaya başladığında, öncelikle kendisiyle daha barışık bir hale gelecek, kendisini tüm iyi ve kötü yönleriyle, olduğu gibi kabul edecektir. Bu kabullenme ruhsal hayatta olmazsa olmaz bir kuraldır.

     Kişi öncelikle kendisinin mevcut durumunu ve geçmişini kabul eder. Elbette bu, kişinin ilerleme göstermek için çaba sarf etmemesi anlamına gelmemektedir, kişi mevcut durumunu kabul ederek, aslında gelişim için de kendi önünü açar. Bunu başarabilmesi için öncelikle geçmişiyle ilgili umutsuzluktan kurtulması gerekir. Yoga sistemi kişiye şunu söyler: "düşün ki, düne kadar geçmişte seni rahatsız edecek bu davranışlarını bile bilmezdin. Halbuki şimdi düne kadar çok büyük bir gelişim gösterdin ve öncelikle bu davranışları tespit ettin. Yolu yarıladın bile. Artık bundan sonra yapman gereken tek şey, bu yabanıl otları temizleyerek, yeni tohumlar ekmen olacaktır!"

      Herkes yoga yapabilir, yoga yapmanın bir ön şartı yoktur! Bir hırsız da, bir katil de, çok zengin bir kişi de, çok fakir bir kişi de, tamamen eğitimsiz biri de, tam bir entelektüel de yoga bilgilerini hayatında uygulamaya başlayabilir. Evrensel bilgi güneş gibidir, ışığını herkese, kimseyi ayırmadan ve kimseye iltimas geçmeden verir. Eğer güneş ışığından faydalanmak istiyorsanız, panjurları açmanız yeterlidir, hemen odayı doldurur, güneş "hayır, bu odadaki kişiyi sevmedim, ışığımdan bu kişilerin istifade etmesini istemiyorum!" ya da "ben filanca kişiyi çok seviyorum, ona daha çok ışık vereyim" gibi bir ayrım yapmaz. İşte yoga bilgisi de, tüm evrene ve herkese açık bir bilgidir.

      Elbette, bu bilgiyi sadece almak isteyenler alacaktır, almak istemeyenlerse bilgi önlerinde durduğu halde, görmeyeceklerdir, tıpkı güneş tüm gün boyunca gök yüzünde parladığı halde, bu ışığı almamak için perdelerini sıkı sıkı kapatan kişiler olması gibi.